Şahin bey aziz adam..

[Admin]

Şahin
Bey (1877 - 1920)






Antepli Şahin Bey de İstiklâl Harbinin aziz şehitlerindendir. Tek başına
düşmana meydan okumuş "Düşman arabaları cesedimi
çiğnemeden Antep'e giremez." demiştir. Bu kahramanın hayatı fedakarlıklarla doludur ve
yeni nesil için ibret levhasıdır. İstiklâl Savaşı'nın büyük
kahramanlarından Şahin Bey 1877 yılında Gaziantep'de
doğdu. Asıl adı Mehmed Said'dir. 1899'de Yemen'e er olarak giden Mehmed
Said Yemen cephesinde
gösterdiği muvaffakiyet ve kahramanlık üzerine başçavuş oldu. Mehmed
Said 1911'de Trablusgarb
harbine gönüllü olarak katıldı Balkan savaşlarında Çatalca
cephesinde savaştı.
Galiçya'da 15. Kolorduda savaşan Mehmed Said 1917 Ekiminde Sina
Cephesinde vazife aldı. Tehlikeli vazifelere gönüllü olarak koşan vatanperverliği ahlakı ile dikkatleri
üzerinde toplayan Mehmed Said'in rütbesi teğmenliğe yükseltilti. 1918
yılında İngilizlerle Sina cephesinde cereyan eden şiddetli bir muharebe
neticesinde esir düştü. Mısır'daki İngiliz esir kampında 1919 Aralık ayı
başlarına kadar esir olarak kalan Mehmed Said ateşkesden sonra serbest
bırakıldı.
Şahin Bey 13 Aralık 1919'da
İstanbul'a geldi ve Harbiye Nezaretine müracaat ederek vazife istedi.
Harbiye Nezareti tarafından Urfa'nın Birecik kazası Askerlik Şubesi
Başkanlığına tayin olunan Şahin Bey İşgal altındaki Antep'in
vaziyetini görerek Antep'te kalmaya karar verdi. Antep Heyet-i
Merkeziyesine müracaat ederek vazife isteyen Şahin Bey heyetin kendisine
Kilis-Antep yolunu kontrol altında tutma vazifesini vermesi üzerine
derhal çalışmaya başladı.
Yıllardır evinden ailesinden çocuklarından ayrı kalan
Şahin Bey kendisine verilen
vatan hizmetinin mesuliyetini omuzuna aldıktan sonra derhal hizmet
mahalline koştu. Yıllar sonra döndüğü evinde ise ailesi ve çocukları
arasında ancak bir gün kalabildi. 1920 yılı Ocak ayı başlarında köyleri
dolaşarak cihadın ehemmiyetini ve faziletini anlatan Şahin Bey kısa zamanda 200 fedai
topladı. Kilis-Antep yolu Antep harbinin kilit
noktasıdır. Ne yapılıp edilmeli Fransızların bu yoldan Antep'teki işgal
birliklerine ulaştırmalarına engel olunmalıdır. Şahin Bey
kendisine haber gönderen Anteplilere şu cevabı vermektedir: "Müsterih
olunuz. Düşman arabaları cesedimi çiğnemeden Antep'e giremez!"
5 Kasım 1919'da İngilizlerden işgal hareketini devralan Fransızlar bir türlü Anadolunun bu
güzel beldesini işgale muvaffak olamamakta şehir halkı sınırlı imkânlarıyla karşı
koymaktadırlar. Fransızlar bütün ümitlerini Kilis'ten gelecek takviye
kuvvetlerine bağlamışlardır. Fakat o yolu da Şahin Bey bir
avuç serdengeçtisiyle tutmuştur. Şahin Bey ve fedaileri 3 Şubat'ta ve 18
Şubat 1920'de tam donanımlı Fransız birliklerini perişan etmişlerdir.
Şahin Bey zaferin ardından
düşman kumandanına gönderdiği mektupta şöyle demektedir: "Kirli
ayaklarınızın bastığı şu toprakların her zerresinde şühedâ kanı
karışıktır... Din için namus için hürriyet için ölüme ılmak
bize Ağustos ayı
sıcağında soğuk su içmekten daha tatlı gelir. Bir gün evvel
topraklarımızdan savuşup gidiniz. Yoksa kıyarız canınıza."
Sürüyle saldıran düşman kuvvetleri bir avuç yiğit karşısında perişan
olmanın şaşkınlığına düşmüşlerdi. Bu şaşkınlık yerini öfkeye terketmiş
ve Antep'e ulaşmak düşman kuvvetleri için bir prestij meselesi olmuştur. Fransız
kuvvetleri 25 Mart 1920'de Andorya kumandasında yola çıkar. Bu Fransız
küvetleri sekiz bin piyade ve iki yüz süvariden oluşmaktaydı. Ayrıca bu
Fransız birliğinde bir batarya top 16 Ağır makinalı tüfek çok miktarda otomatik tüfek
ve 4 tank mevcuttu. Kahraman Şahin Bey ancak yüz kişiyi bulan
fedâileriyle düşmanın karşısına dikilmişti. 25 Mart günü sabahtan akşama
kadar çışma devam etmiş ve Şahin Bey düşmana ağır kayıplar
verdirmiştir.
Şahin Bey gece gündüz uyumuyor çışma esnasında her
tarafa yetişerek fedailerin manevî kuvvetlerini yükseltmeye çalışıyordu.
Sırtındaki kaputu çıkartıp nöbet bekleyen yiğitlerin üzerine örten
Şahin Bey her hareketiyle
örnek olmaktaydı. 28 Mart sabahına kadar düşmana aman vermeyen Şahin Bey durumun gittikçe kritik hal
almasından sonra kendisine geri çekilmeyi tavsiye edenlere şöyle
diyordu: "Düşman buradan geçerse ben Ayıntab'a ne yüzle dönerim düşman ancak benim vücudum
üzerinden geçebilir."
Çışmanın 4.günü öğleye doğru Şahin Bey'in ında 18 kişi kalmıştı.
Onların da şehit olmalarından sonra tek başına kalan Şahin Bey son kurşunu kalıncaya kadar
düşman ateşine karşılık vermiştir. Atacak kurşunu kalmayan Şahin Bey tüfeğini yere çarparak
kırmış ve üzerine hücum eden düşmanlara karşı yumruklarını sıkarak karşı
durmuştur. Silahsız Şahin Bey'in ına yaklaşamayan düşman askerleri
uzaktan ateş ederek Şahin Bey'i şehit etmişler ardından süngü darbeleriyle
aziz nâşını parça parça etmişlerdir.
28 Mart 1920'de şehit olan Şahin Bey'in ağzından dökülen son söz şu
olmuştur. "Allah'ım vatanımı kurtar alçak düşman! Gel sen de
süngüle" Şahin Bey'in şehadet haberi şehre gelince ık bağırlardan şu
mısralar dökülmüştür:
Şahin'i sorarsan otuz yaşında
Süngüyle delindi köprü başında.
Çeteler toplanmış ağlar başında.
Uyan şahin uyan gör neler oldu.
Sevgili Ayıntab'a Fransız doldu.
Şahin Bey istiklal meş'alesini
tutuşturmuş onbinlerce Şahinler tutuşturulan bu meş'aleyi
söndürmemek için vargüçleriyle vuruşmaya koşmuşlardır. Şahin Bey'in 11
yaşındaki oğlu Hayri de gönüllü olarak savaşa katılmış ve bütün
çışmalarda yer almıştır.
Şair o yıllarda Ayıntaplılara şöyle seslenmektedir:
"Düşünme arkadaş Allah büyüktür
Alamaz bir tek taş Allah büyüktür
Sen çalış ve uğraş Allah büyüktür.
Sönmesin İslâmın parlak yıldızı..."